Rozdział 53

German 

-Angie, przepraszam - powiedziałem

Na co ta się tylko odwróciła i mnie pocałowała. 

-Nie umiem się na ciebie gniewać kochanie - powiedziała radośnie 

Nic się potem nie odezwałem, tylko obdarowałem ją pocałunkiem, który bardzo długo trwał, niestety przerwała go Violetta, która weszła do pokoju bez pukanie. Widziałem po jej minie, że się bardzo zarumieniła, z resztą tak jak ja i Angie. 

-M... Przepraszam, może ja przyjdę później... - Powiedziała 

-A zapukać to nie można!? - Zapytałem głośno - Drzwi nie ma?

-Są tatą są, przepraszam kontynuujcie dalej... - Stwierdziłem

-Nie... Nie, Violu jak już tu jesteś to, co chciałaś? - Zapytała moja speszona żona

-No, bo w moim pokoju jest taki wielki pająk! - Powiedziała przestraszona Violetta

Razem z Angie zaczęliśmy się głośno śmiać, nasze całowanie i nagłe wejście Viol przestało się liczyć, liczył się tylko ten pająk.

-No dobrze Violu już idę! - Powiedziałem

Chciałem jeszcze porozmawiać z Angie, o tej jej zazdrości, dlatego wparowałem do pokoju córki, zerknąłem i faktycznie w rogu pokoju, na suficie był paskudny pająk.

-Zaraz wracam - powiedziałem, po czym po 2 minutach wróciłem do pokoju z miotłom i zabiłem pająka.

-A teraz dobranoc kochanie! - Oznajmiłem, po czym pocałowałem córkę w czoło

Odłożyłem jeszcze miotłę i wróciłem do sypialni. 

-Angie wróciłem! - Powiedziałem

Po chwil zorientowałem się, że moja ukochana zasnęła. Zamknąłem po cichu drzwi i wgramoliłem się do łóżka. Przykryłem ją kocem i wtulony w nią zasnąłem. Obudziłem się nad ranem, Angie nie było już w łóżku, popatrzyłem tylko na zegarek była 7.00, Dlatego od razu się przebrałem i popędziłem na śniadanie.

Violetta

Przyszedł tata i pocałował Angie w policzek. Wczoraj myślałam, że padnę ze wstydu przed nimi. Naprawdę myślałam, że już śpią a nie, że nie całują czy coś... Zjadłam szybko śniadanie i popędziłam z Angie do Studia.

-Angie, kiedy idziesz na urlop? - Zapytałam ciotkę

-Nie wiem, jak najpóźniej...

-A, kiedy się dowiedzą uczniowie i Pablo? - Wypytywałam

-Uczniowie pewnie się zorientują, jak będzie po mnie już widać, że jestem a Pablo chyba dzisiaj. A co się tak w ogóle dopytujesz? - Zapytała zdziwiona

-Tak, jakoś...

Na szczęście dalsza odpowiedź na to pytanie mnie ominęła i poszłam w stronę Fran.

-Cześć! - Powiedziałam uśmiechnięta

-O hej! - Od powiedziała mi, po czym znów zaczęła wpatrywać się na Maxiego

-Co tak na niego patrzysz? - Zapytałam

-A się nic, zobacz, co się z nim stało po wyjeździe Camili, chodzi smętny i jeszcze ani razu się nie uśmiechnął...!

-No to coś dziwnego, ale nie dziwie się mu... - Westchnęłam

Angie

Weszłam do pokoju nauczycielskiego i zastałam tam wszystkich obecnych nauczycieli ( prócz Gregorio i Jackie)

-Cześć kochani! - Przywitałam się, po czym skierowałam się zaparzyć herbatę

-Herbata...? - Zdziwił się mój przyjaciel - A nie kawa...? Pomyliłaś saszetki?

-Nie pomyliłam, po prostu nie mogę...

-Czemu?

-Bo jestem w ciąży - powiedziałam wreszcie

-To gratuluje! - Powiedział Pablo, ściskając mnie

-T..a j..aaa. też gratuluje ci Angie! - rzekł Beto, który również mnie uścisnął

-Oj dziecko gratuluję ci! - rzekł Antonio

-Antonio, ale żebyś wiedział, że je będę pracować jak najdłużej będę mogła! - powiedziałam

-Angie, co najwyżej to ci pozwolę do połowy ciąży, nie chcę cię mieć na sumieniu i dziecka! - powiedział - Znajdę kogoś na zastępstwo - oznajmił

-Czemu nam wcześniej nie powiedziałaś? - zapytał Pablo

-Tak, jakoś...

-K.. ochani p... ó... źniej dokończymy..pog...aduszki chodźmy na zajęcia! - wyjąkał Beto, który jadł chipsy

Poszłam na zajęcia, które minęły mi bardzo przyjemnie, wręcz jak nigdy... Brakuje mi teraz Camili. Odkąd wyjechała, zauważyłam, że Maxi chodzi jakiś przygnębiony, ale to nie moje sprawy...

Wróciłam sama do domu, bo Viola poszła dzisiaj z Leonem do Resto. Weszłam do domu i skierowałam się do gabinetu męża. Niestety nie zastałam go samego.

-Cześć kochanie! - powiedział do mnie

-Witaj, dzień dobry - powiedziałam do kobiety siedzącej na przeciwko jego

-To jest Esmeralda! - A to jest moja żona Angie! - przedstawił na sobie - Esmeralda jest księgową - dodał

-Miło mi! - powiedziałam do kobiety

Ta tylko się uśmiechnęła, ale w jej uśmiechu było coś, co mi się nie podoba...

-Przepraszam się cię Esmeralodo, zaraz wrócę.

Wyszłam z Germanem przed gabinet.

-Powiedziałam im, o ciąży... - oznajmiłam mężowi z uśmiechem

-No widzisz, a jednak dałaś radę, przepraszam a teraz muszę już iść do pracy! - pocałował mnie w policzek i wszedł z powrotem do gabinetu.

Ja natomiast skierowałam się do kuchni, zabrałam jabłko i ruszyłam do sypialni. Aby się nie nudzić dokończyłam czytać moją książkę - o dzieciach.

Esmeralda

-Przepraszam, musiałem porozmawiać z żoną - wytłumaczył się pan Castillo

-Aha, spodziewacie się dziecka ? - zapytałam, bo podsłuchałam rozwmowę

-Tak ... - powiedziała a na jego twarzy pojawił się wielki uśmiech

-No dobrze przejdźmy do rzeczy ....

 2 godziny spędziłam rozmawiając z Germanem o ... nawet nie wiem o czym, bo prawie przysnęłam. Wyszłam z ich domu i udałam się do Jade. Gdy zostałam wpuszczona, Jade od razu wypytywała:

-Co się dowiedziałaś, co no, co, no gadaj, za co ci płacę! - krzyczała

-No dobrze, już ci powiem... A więc będą mieli dziecko...

-Co adoptują je?!  Po co im jakaś sierota...! - zapytała Jade

-Nie, nie Angie jest w ciąży! - powiedziałam jej

-A...... aaaaaaa to nie możliwe, najpierw ta skunksica zabiera mi narzeczonego a teraz jest z nim w ciąży! - darła się głośno!

-Dobrze, dobrze, teraz musisz ich tylko rozdzielić... - oznajmiła mi

-Nie będzie łatwo, bo oni są prawie wszędzie razem....

-Za coś ci płacę....! - powiedziała

Tomas

Podjąłem decyzje, muszę zerwać z Marą, kocham ją, ale w moim życiu pojawiła się nowa dziewczyna - Ludmiła. Ona się zmieniła nie do poznania. Zakochałem się w niej, ale jak mam to ładnie jej przekazać. Dzisiaj ma do mnie przyjść i wszystko jej wytłumaczę. Nie widzę innego wyjścia.

-Tomas, jakaś dziewczyna do ciebie, idzie do twojego pokoju!

To pewnie Mara.

-Cześ Tomas, ja chcę ci wybaczyć i przeprosić jeszcze raz! - no i mnie zamurowało

-Maro, ja nie... mogę przyjąć przeprosin i wybaczenia. My musimy zerwać - powiedziałem ociągając wyrazy

-Że co...? - dziewczyna się rozpłakała i pospiesznie opuściła mój dom

Było mi smutno i dręczyło mnie poczucie winy. Uczucie nie do zniesienia. Mara unikała mnie przez tydzień, aż chyba się pogodziła z tym a ja zacząłem spotykać się z Ludmiłą.

Leon

-Violu, no, choć już,.... - do jasnej ciasnej ile dziewczyna może siedzieć w jednym sklepie...?!

-No już, popatrz, jaka piękna spódniczka.... - westchnęła

-Violu no chodź już! Już nigdy nie przyjdę z tobą do centrum handlowego! - wrzasnąłem

-No dobrze chodźmy... - rzekła i wreszcie wyszliśmy

Wjechaliśmy ruchomymi schodami na górne piętro.

-Violu chodźmy na deser - powiedziałem trzymając 4 wypchane reklamówki z ubraniami

-To może... em... gofry? - zaproponowała

-No dobrze! - odpowiedziałem

Weszliśmy do małej kafejki i zamówiłem dwa gofry z bitą śmietaną i owocami, a do tego sok jabłkowy. Gdy kelnerka nam przyniosła zamówione desery, na początku udawałem, że staram się jeść mojego gofra, ale po chwili wziąłem na palec bitą śmietanę i ubrudziłem nią nos Violetty. Była naprawdę bardzo zła.

-Co ty robisz?! - wydarła się

Niestety dziewczyna nie pozostała mi dłużna i szybko mi oddała. Po chwili nasze twarze były całe w bitej śmietanie, wytarliśmy się chusteczkami.

-To gdzie idziemy teraz? - zapytała dziewczyna

-Co powiesz na cyrk? - zapytałem

-Jak byłam mała to poszłam z tatą do cyrku i jeden słoń narobił tacie na buta, po prostu mam złe doświadczenia! - rzekła

-A może spacer?

-No okey. To chodźmy! - powiedziała

Szliśmy 10 minut i w końcu usiedliśmy na ławce w parku, ławce, którą nazywaliśmy, naszą ławką''.

-Kocham cię! - wyszeptałem jej na ucho

-Ja ciebie też - powiedziała mi

Ująłem jej podbródek i miałem zamiar pocałować, ale jakieś dziecko podeszło do nas.

-Mamusiu a co ten pan robi tej pani? - zapytał mały chłopiec

Kobieta szybko podbiegła, widać było, że się zawstydziła.

-Ja przepraszam za synka... - powiedziała, po czym, zabrała dziecko na ręce i szybko poszła w drugą stronę...

Z Violą od razu wybuchliśmy śmiechem. Wiadomo, z jakich przyczyn...

-To, co mogę dokończyć to, co robiłem pani?  - wypaliłem

Viola nic nie powiedziała, tylko zamknęła oczy, ująłem delikatnie jej podbródek, już miałem ją pocałować, ale usłyszałem jak toś przystanął na chwilę. Zdenerwowany krzyknąłem:

-Co ja robię tej pani, a całuje ją!

Odwróciłem się a przed nami stanął ojciec Violetty.

-Co ja robię tej pani a zabieram ją do domu! - powiedział robiąc wymowną minę

-Tato ja nigdzie z tobą nie idę... - broniła się Viola

-Skończyłem rozmowę, idziesz ze mną...

Violetta

Mimo woli poszłam z tatą, dojechaliśmy do domu po 5 minutach.

-Violu poczekaj! - zawołał ojciec - Ja po prostu się martwię o ciebie, jeszcze ten Leon, o co mu chodziło, tak się na mnie zdenerwował...?

-Tato dobrze, martwisz się, ale ja nie mogę być na twoje zawołanie, niedługo będę dorosła a ty będziesz mieć kolejne dziecko, daj mi wtedy wolną rękę, wiedząc, że mnie już wychowałeś, a wychowaj to drugie... - tłumaczyłam

-Wiem Violu, ale ty zawsze będziesz moją małą córeczką! - powiedział mi tata, po czym mocna mnie przytulił

W drzwiach stanęła Angie.

-Co tu się dzieje, tak się przytulacie!? - zapytała zdziwiona

-A nic... - odpowiedziałam

Weszliśmy weseli do domu i zastaliśmy Olgę, nakrywającą stół na kolację. Umyliśmy ręce i zasiedliśmy przy stole. Po pysznej kolacji poszłam do pokoju, wzięłam szybki prysznic i w mgnieniu oka zmorzył mnie sen...

3 miesiące później!

Angie

Obudziłam się, słońce zajrzało już do naszych okien. Ciąża zaczyna być widoczna, ale uczniowie nie zwracają na to jeszcze uwagi, bo ukrywam to za luźnymi ciuchami. Wtulona w Germana niechętnie otworzyłam oczy, spostrzegłam się, że on też już nie śpi, tylko wpatrywał się we mnie tymi pięknymi brązowymi oczodołami. Pocałowałam go leciutko w usta, ale po chwili się oderwałam, poczułam coś jeszcze przedtem nie czułam, pisali o tym w mojej książce.

-German, dotknij kopnęło! - powiedziałam wesoła

Podniosłam dłoń Germana i położyłam w miejscu, gdzie czułam kopanie.

-Mały piłkarz lub piłkarka, będzie! - zaśmiał się

-No... Dzisiaj idę ostatni dzień do Studia, ubieram się normalnie nic nie będę ukrywać. Czuję się dobrze, ale Antonio się o mnie martwi, nie wiem, czemu...! - oznajmiłam mężowi

-Podzielam zdanie Antonia, najwyraźniej to bardzo mądry człowiek - stwierdził

Wstałam z łóżka i wygrzebałam z szafy piękną sukienkę w drobne kwiatki, miała dodatkowo taką gumkę w tali, która podkreśliła mój brzuszek. Założyłam jeszcze na ramiona beżowy sweterek. Zeszłam na śniadanie. Zajęłam swoje miejsce i z apetytem zjadłam sałatkę, którą popiłam moim ulubionym sokiem z pomarańczy, który codziennie rano wyciskała mi Olga.

-Violu idziemy?! - zapytałam

-Tak, tak... - siostrzenica wzięła do ręki pamiętnik, telefon i wyszłyśmy

-Angie, ślicznie wyglądasz... tak kwitnąca - zachichotała dziewczyna

-Dziękuje ci... - powiedziałam

-Kto teraz będzie mnie odprowadzał do Studia? - zapytała ze smutkiem dziewczyna

-Raz ja raz Ramallo - uśmiechnęłam się

Nasze drogi jak zawsze się rozłączyły, ja poszłam do pokoju nauczycielskiego, ona do Fran.

-Dzień dobry! - przywitałam się

-Cześć Angie! - od powiedział mi Pablo - Jutro przychodzi nauczycielka na zastępstwo za ciebie Lukrecja Martel

-Czuję się znakomicie a wy mnie wyganiacie na urlop! - westchnęłam

Zaparzyłam sobie herbatę i na szybko ją wypiłam. Po czym od razu pobiegłam na zajęcia. Uczniowie już czekali a po wejściu do sali zmierzyli mnie widocznie wzrokiem... Usiadłam na biurku i jak zawsze uczniowie zaczęli śpiewać w grupkach, do których ich przydzieliłam. Wszyscy przepięknie śpiewali. Violetta była w grupie z Francescą, Ludmiłą i Naty, śpiewały przepięknie, nie dało się oprzeć tak pięknym głosom.

Gdy skończyłam zajęcia uczniowie mnie na chwilę zaczepili.

-Angie, będziemy tęsknić! - wyznali mi chórem

-Ja też będę tęsknić! - uśmiechnęłam się do nich

-Będziemy na ciebie wytrwale czekać, wracaj szybko. Życzymy ci zdrowia! - wszyscy uczniowie mile mnie pożegnali i oficjalnie zaczęłam urlop

Wróciłam do domu sama, jak zwykle w czwartki Violetta miała jeszcze zajęcia z Gregorio, który niedawno powrócił z Szwajcarii. Gdy przekroczyłam próg domu wróciłam do domu, radosna, zapukałam do gabinetu Germana. Nie czekając na ,,Proszę'' weszłam i zastałam jak całuje się z Esmeraldą ......

_____________________________________________________________________

 Z góry przepraszam za ominięcie 3 miesięcy, ale jest mi po prostu łatwiej pisać...

Jak zareaguje Angie?

Co u Leonetty?

Się trochę rozpisałam...

Next jutro...!

Komentujcie!

Mam świetny pomysł, ale o nim będzie, jak Angie zacznie rodzić itd. i itp.

/Oliwia:***