Rozdział 24

Angie

Violetta wysłała do Francescy i Camili SMS-y, że wyjeżdża. A tu nagle przychodzi...... Leon, który już chyba stęsknił się za Violą.

-Eh młodzi, zakochani  - pomyślałam i westchnęłam, po czym od tyłu ktoś chwycił mnie w tali i pocałował a raczej musnął mnie swoimi ustami, byłam zaskoczona i zdziwiona, ale tak jak myślałam był to German. Od powiedziałam mu na to tym samym - pocałunkiem i uściskiem. Po czym on szepnął mi do ucha.

-Kochanie musimy już jechać na lotnisko. 

-Dobrze !

Po chwili podeszłam do Violi i Leona:

-Violu jedziemy już na lotnisko !

Przytuliła ona ostatni raz Leona i dała mu mocnego, romantycznego buziaka. German to wszystko widział, ale już nie reagował na takie rzeczy, gdyż można ująć że sam tak robił - na oczach wszystkich. Wsiedliśmy wszyscy do taksówek i pojechaliśmy w stronę lotniska, które znajdowało się mniej więcej w centrum Buenos-Aires. 15 minut później sprawdzali już nasze walizki na lotnisku a 1 godzinę później siedzieliśmy już w samolocie, skierowanym do Madrytu. Siedziałam obok Germana, jako przyszła pani Castilo, jejciu jak to brzmi Angeles Castilo !? Wracając do poprzedniego tematu, Violetta siedziała z Olgą, a Ramallo z jakimś facetem, który spał mu na ramieniu. -jak to zobaczyłam to zaczęłam chichotać.

-Angie z czego się śmiejesz ? - zapytał German

-Aj nic, nic ! - od powiedziałam i próbowałam się powstrzymać chociaż nie mogłam

-Angie no powiedz, pośmiejemy się razem .

-Spójrz na Ramllo!

Ledwo spojrzał i już zaczął się śmiać, popatrzyłam na niego i stwierdziłam, że bardzo lubię gdy się śmieje i bardzo go kocham mimo, że był on mężem Mari. Podróż minęła spokojnie i wesoło, Viola całe 8 godzin przespała lub słuchała muzyki. Olga też spała, Ramallo...., no właśnie Ramallo w sumie to nie wiem co on robi, mruczy coś pod nosem chyba ,,przestrzeń osobista'', niestety tamten mężczyzna nie słyszał bo spał. Haha Ramallo wkurzył się i zapytał stewardessy czy może się przesiąść, gdyż było wolne miejsce obok jakiejś starszej pani, rząd przed Violą i Olgą. Niestety Olga zrobiła się strasznie zazdrosna o tamtą kobietę Haha mnie i Germana to bardzo śmieszyło.

-Proszę o zapięcie pasów za 2 minuty lądujemy ! - ogłosił pilot

Zapieliśmy wszyscy pasy, po czym poczułam jak nagle uszy mi się odtykają i zatykają - takie głupie uczucie.

Po 10 minutach samolot się zatrzymał i wszyscy pasażerowie opuścili statek, poszłam po walizkę razem z Germanem i Ramllo.

-Angie zostaw te walizki weźmiemy je a pani będzie je wieźć!- orzekł Ramllo

 Ja zrobiłam zupełnie coś innego i wzięłam je, mój wieczny pech jak nie posłucham kogoś sprawia, że zawszę kończą, że coś mnie boli - w tym wypadku była to ręka. Strasznie zaczęła mnie boleć, ale ukrywałam to i stwierdziłam, że sama przestanie i nikomu tego nie powiedziałam. Już nie wzięłam ani jednej walizki, tylko ciągnęłam je za rączkę. Wyszliśmy już przed parking na lotnisku i zastałam tam Violettę tulącą się z babcią (Angeliką), więc sama od razu pobiegłam się przytulić, chociaż nie widzieliśmy się zaledwie półtora tygodnia. Gdy już do niej podbiegłam, próbowałam ją objąć, i z ledwością to zrobiłam, gdyż ręka mnie tak bolała, mimo wszystko nikomu nie powiedziałam. Pół godziny później dojechaliśmy do dużego brązowego domku, w którym mieszkała moja mama i kot Afera. Mój różowy pokój z dziecięcych lat otrzymała Violetta, Olga otrzymała pokój gościnny jak i Ramallo - osobne pokoje gościnne, a ja z Germanem wielką sypialnie, która była zawsze wolna, była to dawna pracownia taty, (mąż Angeliki) ale po jego śmierci, jak i śmierci Mari mama zrobiła remont i to nie tylko domu, tylko całego swojego życia. Na rozpakowanie mieliśmy około 1 godziny, próbowałam się rozpakować, ale moja lewa ręka bardzo mnie bolała i z ledwością to robiłam. Właśnie wieszałam na wieszaku moją sukienkę, a German chował koszulę, niespodziewanie zderzyliśmy się i zaczęłam troszkę stękać z bólu a German to nad zwyczajnie zauważył.

-Angie co ci jest? - zapytał 

-Nic, po prostu nie posłuchałam was na lotnisku i wzięłam tą ciężką walizkę i od tamtej chwili strasznie mnie boli ręka !

-Czekaj Angie! - powiedział to po czym zaczął dotykać mojej ręki i pytał czy boli w pewnym momencie o mało co nie wydarłam się z bólu, tak mnie to bolało.

-Ała German to boli !

-Najprawdopodobniej złamana ! 

-Że co ... ale nasz ślub!

-Skarbie nasz ślub można przesunąć, mi jakiś certyfikat wcale nie jest potrzebny, abym widział że cię kocham !

-Mi też , German!

Podszedł do mnie i pocałował mnie leciutko w usta.

-A teraz najdroższa jedziemy do szpitala !

-Dobrze.

Zabrała mnie do szpitala, ale wychodząc zaczepiliśmy o mamę.

-Gdzie idziecie zaraz kolacja?! - zapytała

-Mamo idę do szpitala, chyba złamałam rękę !

-Aha, ale co się stało ?!

-Mamo proszę przyjedziemy to ci wszystko opowiem.

-Dobrze jak coś to dzwońcie !

-Dobrze Angeliko ! - od powiedział German

Potem dzieliła się przepisami z Olgą. A ja ostrożnie z ręką weszłam do samochodu, którego kierował German. Jechał on ostrożnie, ale zarazem szybko, gdyż ręka zaczynała mnie coraz bardziej boleć. Gdy dojechaliśmy, za rejestrowałam się na recepcji a następnie zrobili mi prze świetlenie ręki, na którym wyszło, że podnosząc tą ciężką walizkę musiało mi coś przeskoczyć, toteż nie zatrzymywali mnie dłużej w szpitalu tylko założyli gips i dali środki przeciw bólowe, o których wspomnieli, że mogą powodować koszmary nocne. Pobyt w szpitalu zajął około 3 godzin, po powrocie do domu, kolacja na nas czekała, a wszyscy z domowników wypytywali co mi się stało.

-Po prostu złamałam rękę kochani.

Po kolacji wszyscy byliśmy padnięci całą tą podróżą, więc od razu poszliśmy spać. Położyłam się, ale skutki uboczne leków pokazały się i całą noc śniła mi się Maria, jakieś potwory i krew, mnóstwo krwi.

Violetta

Dzisiaj obudziła mnie paskudna burza, dlatego w ogóle nie chciało mi się wstawać z łóżka, a musiała gdyż dzisiaj byłam umówiona z dawną przyjaciółką z którą nie widziałam się od 2 lat, Heleną. Zeszłam już na dół po 20 schodach, 2 piętra w dół i doszłam do jadalni, gdzie byli wszyscy prócz taty i Angie.

-Violu idź zobacz co z panną Angie i panem Germanem!

-Dobrze Olgo już idę ! 

Poszłam na górę 20 schodów w wzwyż i otworzyłam drzwi i zastałam jak ..............

_______________________________________________________________________

Wiem, wiem strasznie mało dialogów, ale chciałam wam opisać nowy plener. Tak w ogóle to bardzo źle ? 

/Oliwia :***

PS Zrobiłam więcej Germanie tak jak chcieliście (dotychczas w ankiecie)