Rozdział 39

Violetta

Wysiedliśmy z samochodu i szliśmy jeszcze troszeczkę- tak z 10 minut, nagle Leon odwiązał mi chustkę i przed oczami ukazała się ......... polana a na tej polanie rozłożony koc i kosz z jedzeniem.
-Violu wiem, że jest późno, ale musiałem takie coś z organizować !
-Jesteś kochany ! - przytuliłam go mocno, to było takie romantyczne
-Tylko uścisk za takie coś, .... coś słaba ta nagroda !
-Eh ... Leon ... - zaśmiałam się lekko
Widziałam, że posmutniał dlatego nie spodziewanie go pocałowałam, pocałunek jednak trwał nieco dłużej niż myślałam, Leon bardzo namiętnie go odwzajemnił. Po chwili usiedliśmy na kocu w czerwoną kratkę i popijaliśmy sok pomarańczowy, jako że była już godzina 21 zrobiło mi się bardzo zimno.
-Kochanie zimno ci ? - zapytał troskliwie chłopak
-Troszeczkę ... tak - stwierdziłam
Leon zdjął szybko swoją szarą bluzę i okrył mnie ją. Siedzieliśmy tam jeszcze godzinę dopóki nie zadzwonił Ramallo i nie kazał mi szybko wracać do domu.

German

-Angie ! - zawołałem nad ranem

Moja żona wyszła z łazienki bardzo wystrojona w nowe ciuchy.

-Ale pięknie wyglądasz ! - westchnąłem

-Dziękuje ! - uśmiechnęła się

Angie usiadła na swojej połówce łóżka i zaczęła czytać książkę. 

-Naprawdę chcesz czytać tą książkę ? - zapytałem

-Tak a co masz na myśli ? - zdziwiła się

-Oj dobrze wiesz chyba .... - zachichotałem

Podszedłem do niej, lekko się schyliłem i skradłem jej gorącego buziaka, którego szybko odwzajemniła. 

-Wiesz German możemy to dokończyć po śniadaniu bo jestem bardzo głodna !

-No dobrze !

Francesca

Wybiegłam z hukiem drzwi w domu i jak najszybciej popędziłam w stronę Studia 22. Byłam prze szczęśliwa gdyż dzisiaj są zapisy do Studia i miałam nadzieję, że Marco się dostanie. Tak bardzo mi się podoba, jest taki uroczy.

-Cześć Francesca ! - usłyszałam męski głos dobiegający zza moich pleców

Odwróciłam się i ujrzałam Marco, ... aaa.... to on pamięta moje imię. - Fran opanuj się powtarzałam sobie w myślach.

-Cześć Marco !

-Wiesz, bardzo się stresuje tym całym występem przy nauczycielach i w ogóle ... - zwierzył mi się 
Nie minęła godzina a Marco wyszedł w przesłuchać i mocno mnie uścisnął, nie dość, że uścisnął to jeszcze pocałował w usta. Myślałam, że zaraz stąd odlecę !
-Dziękuje, dziękuje ci za wsparcie, muszę ci się jakoś odwdzięczyć, dlatego .... zabieram cię do kina. Chodźmy ... - zawołał i poszliśmy

Jackie

Pablo ma bardzo wielki uraz głowy i siedzę właśnie przed salą operacyjną już cały dzień. Nie wiedzą kiedy skończą, gdyż chcą, aby była jak najmniejsza zmiana na przyszłość. Tak bardzo się o niego boję, do Angie wolę nie dzwonić z resztą nie chcę jej popsuć miesiąca miodowego. Jeszcze nawet nie dzwoniłam do Antonio, to starszy pan w chorym sercem .... O idzie lekarz.

-Przepraszam i co z Pablo ? - zapytałam łamliwym głosem

-M... jak to ładnie ująć ... ta doba będzie dla niego decydującą! - jego słowa dobiły mnie, decydująca doba...? Jak to możliwe! Ja podejrzewam kto to mógł być, pół roku temu zerwałam z chłopakiem, który był bardzo nie miły, tępy itp. a dodatkowo strasznie agresywny !

-Przepraszam, ale radziłbym pani iść do domu i się przespać ! Zadzwonimy jak będziemy coś wiedzieć ! - oznajmił mi doktor

-Nie, nie ja tu wolę posiedzieć ! - rzekłam

Siedziałam przed salą z 8 godzin i oczy same zaczynały mi się zamykać. Obudziło mnie głośne wycie maszyn do, których podbipięty był Pablo. Po 10 minut ryczenie maszyn ustało podeszłam do jednego z grupki lekarzy a on powiedział, że :

-...

_________________________________________________________

Myślicie, że co lekarz powie Jackie ? 

Liczę na dużo komentarzy ! 

/ Oliwia :***