Rozdział 58

German

-Państwa córka jest w złym stanie, jej nerki są w bardzo ,,zepsute" i potrzebuje szybkiego przeszczepu ...

Spojrzałem na Angie, która z wrażenia, aż usiadła i zaczęła płakać.

-A czy ja będę mógł być dawcą ? - zapytałem z nadzieją

-Trzeba zrobić dokładne badania, musi być pan na-czczo... - wytłumaczył

-Dobrze, czyli jutro mam się zjawić u pana ? - zapytałem

-Tak, pacjentka Castillo jest pod dużymi dawkami leków, proszę się nie martwić. Postaramy się zrobić co w naszej mocy ... - powiedział i odszedł, dodał jeszcze : Bądźmy dobrej myśli !

Usiadłem koło Angie i pocieszałem ją, natomiast Ramallo pocieszał Olgę, co było dziwne ...

-Angie, nie płacz ! Wszystko będzie dobrze ! Viola wyzdrowieje... 

-Ja się boję, co jeśli podczas przeszczepu tobie się coś stanie ?  - płakała bardzo

Wysłuchałem ją i od razu przytuliłem.

-Dziękuje ... - powiedziała wtulając się we mnie

-No Ramallo mnie też proszę tak przytulić ! - powiedziała Olga

-Nasza mała Viola na pewno przeżyję ..., więc nie mam po co pani przytulać - odrzekł jej

Otarłem łzy Angie, posadziłem ją sobie na kolanach i zasnęła ...

Camila

-Mamo, tato będę za wami tęsknić ! - tymi słowami pożegnałam się z rodzicami, po czym wsiadłam do samolotu

Na początku nie mogłam znaleźć swojego miejsca, ale jakaś pani pomogła mi i wskazała miejsce, siedziałam po stronie okna, szybko włączyłam sobie mp4 i zaczęłam słuchać ...

Lot był męczący i trwał 10 godzin, bo były jeszcze jakieś drobne utrudnienia, przez co musieliśmy lecieć na około. Byłam dodatkowo wkurzona, ponieważ siedział za mną jakiś ,,bachor'', który cały czas kopał mi siedzenie...

-Proszę o zapięcie pasów, lądujemy ! - oznajmił pilot

Zapięłam pas i samolot, bezpiecznie, bez utrudnień wylądował. Szybko pobiegłam po odbiór walizki. Zjechałam ruchomymi schodami i poszłam w stronę drzwi, ale nie wyszłam z lotniska, bo ujrzałam Maxiego !

-Maxi ! - krzyknęłam i pobiegliśmy sobie w ramiona, byłam uradowana, szczęśliwa 

-Camila ! - odkrzyknął 

Wreszcie się przytuliliśmy. Poczuliśmy się dzięki pięknemu, romantycznemu pocałunkowi.

-Tęskniłem ! 

-Ja też - uśmiechnęłam się

Wyszliśmy z lotniska, Maxi wziął moją walizkę i spacerkiem odprowadził mnie do domu ciotki.

Leon

Ja już sam nie wiem co czuję do kogo... Kocham Violę, ale Lara ma coś w sobie, odkryła mój talent i pasję do jazdy na motocyklach ... A teraz Violetta siedzi przeze mnie w szpitalu, jak się nie wybudzi i nie będzie zdrowa to sobie tego nie wybaczę .... ! 

-Synu przyszła jakaś dziewczyna do ciebie ! - krzyknęła moja mama

Otworzyłem drzwi do pokoju i ujrzałem Francesce....

-Coś ty narobił! Violetta przez ciebie jest w szpitalu ! - darła się po mnie

-Ja ... ja wiem, że to moja wina, ja nie chciałem .... po prostu czuję coś do Lary i Vilu ...

-Dobra skończ, ja idę do Studia, przypominam ci, że właśnie za 5 minut są zajęcia z Gregorio ! - powiadomiła mnie i napięcie opuściła mój dom

Ja na serio nie wiem co zrobić. Kogo wybrać, ale znając szczęście Viola mi już nie wybaczy ... 

German

-Kochanie, Ramallo odwiezie cię do domu ! - wyszeptałem do śpiącej żony, która momentalnie się przebudziła

-No dobrze, ale jak coś się wydarzy to dzwoń i masz wrócić na noc do domu ! - orzekła mi

Pocałowałem ją delikatnie w usta.

-Będę dzwonić - poinformowałem ją i razem z Ramallo i Olgą ruszyli na parking

Angie

Wróciliśmy do domu i akurat natrafiliśmy na faceta, który przywiózł meble.

-Dzień dobry my meble przywieźliśmy !

-Dobrze, proszę je wnieść na drugie piętro - oznajmił Ramallo

Wnoszenie wszystkiego zajęło im godzinę, Ramallo im jeszcze zapłacił i znów zostałam w domu sama z Olgą.

-Kolacja gotowa ! - zawołała mnie Olga

Miałam wielki apetyt, odezwała się Tina ( Valentina ). Przysiadłam do stołu, zawołałam do towarzystwa Olgę i zajadałyśmy się pyszną sałatką warzywną, kurczakiem i ziemniakami, tylko takie danie Oldze udało się ugotować w godzinę, ale przyznam, że danie było pyszne, jak zawsze...

Po kolacji położyłam się spać, ale czułam pustkę, brak mi Germana, który teraz wróciłby przepracowany ze swojego gabinetu. Ah i jeszcze Violetty, którą całowałabym w czółko na dobranoc i plotkowałybyśmy ...

Pogrążona myślami, wspomnieniami a przede wszystkim łzami zmorzył mnie sen i przebudziłam się około 1 w nocy, gdy zauważyłam, że wrócił German. Wtuliłam się w niego i ponownie zasnęłam.

German

Obudziliśmy się z Angie około 7.00 rano. Pospiesznie wziąłem szybki prysznic, ubrałem się i zszedłem za dół. Reszta domowników jadła jeszcze śniadanie, ale po 20 minutach skończyli i wszyscy ruszyliśmy. Dosłownie przy progu drzwi szpitala czekał na mnie już lekarz. Wystraszeni spytaliśmy co się stało.

-Pacjentce Castillo z godziny na godzinę się pogarsza, dlatego musimy wykonać panu te wszystkie badania.

Analizy nad moim zdrowiem trwały 2 godziny. Teraz pozostało czekać na wyniki.

Francesca

Mój humor nieco się poprawił Marco się obudził, ale niestety mojej przyjaciółce się pogarsza ...

Weszłam do jego sali i rzuciłam mu się na szyje.

-Kochanie ! - krzyknęłam

-Jakie kochanie, kim ty jesteś dziewczyno !? - wydarł się 

-Jak to kim jestem !? 

Wybiegłam zapłakana z pomieszczenia. Podeszła do mnie jego mama Pepita (hahaha).

-Francesco, byłaś już u Marca ? - zapytał

-Tak, ale mnie nie pamięta .. ! 

-Wiemy, ma amnezje, musi natrafić na jakiś szczegół, lub na coś by wszystko mu się przypomniało - poinformowała mnie kobieta

German

Czekaliśmy na lekarza, aż w końcu do nas przyszedł...

-I co mogę być dawcą ?

-.....

__________________________________________

 Przepraszam, że taki króciutki ....  i za jakie kolwiek błędy ...

I co dalej ? Hm.... 

German może być dawcą czy nie ?!

Okaże się w rozdziale po jutrze, gdyż wyjeżdżam na jeden dzień i nie dam rady napisać ....

Zapraszam na angie-moje-historie.blogspot.com  (o 8.00 pierwszy rozdział)