Rozdział 79

Maxi

-Maxi... A tak właściwie, czemu Naty gdzieś poszła ? - spytała Camila

-Em.... Nie wiem... - powiedziałem zdenerwowany
-Aha... - odparła
Nagle u progu drzwi stanęła Natalia. Oczy miała podkrążone i całe czerwone. W ręce trzymała zużytą chusteczkę higieniczną i wzrokiem mnie unikała.
-Naty ! - krzyknęła Camila i przytuliła ją - Gdzieś ty się podziewała ? - zapytała ją
-W swoim pokoju na dole... - odparła roniąc łzę
-Ktoś cię skrzywdził, czemu płaczesz ? - wypytywała
Gdy Camila zadawała te pytania Naty, poczułem wbijający mi się w serce sztylet. Wiedziałem, że to prze zemnie płacze.
-Nie ważne... - odparła oschle Naty - Wracajmy wszyscy do domów... - powiedziała
-Masz racje ! - odarła Violetta - Naty musimy porozmawiać... - odparła
-Dobrze, ale zróbmy to może już jutro na spokojnie się umówimy... - złożyła propozycje
-Okey... ale teraz już wracajmy do domów. Jestem wyczerpana

Violetta

Muszę wyjaśnić z Naty zaistniałą wczoraj sytuacje... Zabraliśmy swoje kosze piknikowe i ruszyliśmy do domów. Po 2 godzinach byłam na miejscu. 

-Vilu, czym jesteś tak zamyślona ? - z amoku wyrwał mnie głos Leona

-Ah... Nie ważne... Dobrze to ja idę - powiedziałam stojąc przed budynkiem

-Papa Violetta ! - powiedział całując mój policzek

-Cześć ! - uśmiechnęłam się delikatnie i weszłam na posesje

Otworzyłam drzwi kluczem i od razu ruszyłam do kuchni, gdzie odstawiłam kosz. Naczynia włożyłam do zmywarki. Po chwili poszłam do łazienki, gdzie wzięłam długą odprężającą kąpiel. Podczas relaksowania się rozmyślałam o pocałunku Maxiego i Naty... Jak oni mogli ? A jeżeli oni się kochają ? Nie... Z resztą to nie moja sprawa... Ubrałam się w świeże ubrania i ruszyłam w stronę mojego pokoju, ale usłyszałam czyjś bardzo znajomy mi głos dobiegający z pokoju Tiny. Pobiegłam szybko i ujrzałam babcię... Rozumiecie to babcia !!!! 

-Babciu ! - krzyknęłam głośno i rzuciłam się w ramiona starszej kobiecie

-Violetta ! - powiedziała radośnie

Krótko po moim okrzyku usłyszałam płacz Tiny...

-Violu, wiesz ile ją usypiałyśmy ? - zapytała zdenerwowana Angie

-Przepraszam... - odparłam

-No dobrze, już nic się nie stało. Pogadajcie sobie a ja pójdę z Valentiną w inną część domu... - zaśmiała się 

Angie owinęła dziecko w różowy kocyk, zabrała smoczek, misia i podniosła Tinę wychodząc z pomieszczenia.

-Babciu co ty tu robisz ? - zapytałam siadając na krześle

-Przyleciałam odwiedzić nową wnuczkę i tą nieco starczą ! - zachichotała

-Oj babciu ! - uśmiechnęłam się szczerząc

Angie

Zeszłam ostrożnie z kruszynką na rękach po schodach. Nie wiedziałam dlaczego nie chce przestać płakać... Poszłam do kuchni, poprosiłam Olgę by zrobiła mi herbatkę z rumiankiem. Kobieta uczyniła moje polecenie, ale to i tak nic nie dało... Próbowałam nakarmić ją, ale nie chciała. Zdezorientowana poszłam do gabinetu męża. Najpierw zapukałam a po usłyszeniu proszę weszłam do pomieszczenia.

-Co jest ? - zapytał przeglądając różne papiery

-Mała nie chce przestać płakać i nie chce usnąć - odparłam zmartwiona

 Mężczyzna nic się nie odezwał tylko wstał z krzesła. Podszedł do mnie od tyłu. Wtulił się w moje plecy i zaczął delikatnie mną kołysać. Oczywiście nie odbyło się od paru delikatnych pocałunków w szyje...

-German... - mruknęłam

-No dobrze... - szepnął - Zobacz zasypia - uśmiechnął się

-Jejku... Jakoś szybko poszło ! - zaśmiałam się po cichu - Tylko gdzie ją teraz położyć ? W jej pokoju jest mama i Violetta....

-Włóż ją do wózka i przywieź ją do mnie... - odparł - Masz chwilę dla siebie a ja się zajmę śpiącą królewną - powiedział i wyszedł z pokoju

Po chwili wrócił wprowadzając do pomieszczenia wózek. Podeszłam do pojazdu i włożyłam tam śpiącą córkę. Okryłam ją szczelnie kocykiem i położyłam obok niej misia. Wpatrywałam się w moją księżniczkę przez chwilę...

-Piękna jest ! - rzekł mój mąż

-Wiem - uśmiechnęłam się - German to ja przejdę się do sklepu, z mamą i Violą, dokupimy małej jeszcze ubranka i pieluchy - powiedziałam i już miałam wyjść, ale poczułam ucisk na nadgarstku

-Nie zapomniałaś o czymś ? - zapytał przyciągając mnie maksymalnie do siebie

- Haha... Oj German

Zbliżyłam się po chwili do niego i leciutko skradłam buziaka mojemu mężowi.

-Jak będziemy wracać to zadzwonimy po Ramallo - powiedziałam opuszczając pokój.

Wspięłam się po schodach i udałam się do pokoju córki, gdzie zastałam Violettę i Angelikę.

-Idziecie ze mną do centrum z rzeczami dla dzieci ? - spytałam

-Tak - odparły na raz i ruszyłyśmy w stronę wyjścia. 

Po drodze wszystkie trzy wzięłyśmy swoje torebki i opuściłyśmy wille.

Maxi

Zadzwoniłem do Naty i umówiliśmy się na spotkanie w mało odwiedzanym parku. Musimy sobie wszystko wyjaśnić. Pokuśtykałem więc do mało znanego miejsca i usiadłem na ławce. Po niecałych 5 minutach zjawiła się ona... Znów miała spuchnięte i czerwone oczy.

-Cześć - powiedziałem niepewnie

-Witaj...

-Dobrze, to przejdźmy do rzeczy... - zacząłem niepewnie - Ja żałuję tego co się stało. To nie powinno się nigdy, przenigdy stać...

-Też tak uważam... Ty jesteś z Camilą ja z Andresem... Jesteśmy w szczęśliwych związkach

Nie wiem, czemu, ale jak tak słuchałem słów Natalii to cały czas czułem kłucie w sercu.

-Tak... Masz 100 procentową rację.... Ale czy ty też podczas tego pocałunku czułaś coś dziwnego ? - spytałem

-Nie wiem - powiedziała podniesionym głosem - Nie wiem i nie chce wiedzieć ! Zrozum to nie chce stracić przyjaciółki i chłopaka ! - krzyknęła lekko

-To powiedz czy coś czułaś ? - chybnąłem na nią

-Nie wiem ! Czy to w ogóle miało by sens, przecież....

Nie dałem jej dokończyć i znów ją pocałowałem. Ten pocałunek był jednak inny... Było w nim więcej uczucia. Czyżby uczucia jakim jest miłość ? 

-I co teraz coś czułaś ?

___________________________________________________

Czy Naty coś czuła ?

Czy Angelika coś knuje ?

Czy German zdoła zająć się małą i nic jej nie zrobi ? Hehe ;P

Czy Jackie i Pablo wreszcie się ożenią ?

Nie wiem kiedy next... Może jutro lub po jutrze.... :-)

Postaram się dodawać rozdziały co najmniej co dwa dni.... Okey ?!

/Oliwia :***